Feestweekje…

Sorry, ik heb wat weinig van me laten horen de laatste dagen. Zoals de titel al zegt was het behoorlijk gezellig deze week! Dinsdagavond zijn we spontaan met vier man uitgegaan in San Lorenzo, de studentenbuurt hier. Het was, zoals dat dan heet, niet de bedoeling het laat te maken. We hadden ideeen over de laatste tram etc. Het werd de eerste. We hebben eerst in een soort communistisch bolwerk gezeten (door mijn bierglas keek Karl Marx mij vermanend aan – arbeiders aller naties, staat op) en toen dat om half twee dicht ging zijn we een paar straten verderop nog in een soort van disco beland, alwaar we nog hebben gedanst tot vier uur, o.a. op I will survive in de versie van Hermes House Band, erg grappig om dat hier te horen. De volgende ochtend had ik al om tien uur italiaanse les, maar daarna heb ik het even rustigjes aan gedaan.

Gisteren was er een lezing in Giulio Passami l’olio achter Piazza Navona, van een van de mensen van hier voor de nederlandse gemeenschap. Die nederlanders hier zijn erg vreselijk, maar het cafee is echt geweldig, je kan uit 500 soorten wijn kiezen, regionaal en per kleur gesorteerd en van 14 tot 300 Euro. We hebben ons tegoed gedaan aan twee wijnen uit Puglia en eentje uit Umbrie en toen was het ook al weer tegen vieren. Nou ja, ik neem het er maar van, want over een paar weken zit ik niet meer tussen zoveel mensen, dus dan krijg ik die kans ook niet zo vaak meer.

De keerzijde van de gezelligheid is altijd een beetje de nirritis, d.w.z. dat je stiekem toch boven je vermogen leeft in sociaal opzicht, maar ook in puur uren slaap. Dat maakt je wel wat wankeltjes, het is altijd moeilijk om op tijd het moment te kiezen dat je even rustig voor je zelf wat wil gaan doen. Ik ben ook een paar dagen niet echt de deur uit geweest, dat werkt ook niet goed. Dan kun je nog beter op het DAI gaan zitten, ben je in ieder geval even eruit. Vanavond ook weer een borrel bij Nathalie en daarna pizza eten op de piazzale flaminio. Vervolgens sluit ik mij het weekend maar eens op in de bieb want er zitten dus een paar deadlines aan te komen… Tot Logs.

Miko Flohr, 19/11/2004

Pim = Bush

Waarom hebben rechtse politici altijd problemen met tellen nodig om er te komen?

AMSTERDAM – Als ook alle stemmen zouden worden meegeteld die nog na de uitzending van “De grootste Nederlander ” zijn binnengekomen dan zou Willem van Oranje de uiteindelijke winnaar zijn geworden, zo meldt de KRO in een persbericht. Het probleem van de cijfers is veroorzaakt door ‘langzame’ computers, die na de uitzending nog nieuwe gegevens produceerden. En dat heeft te maken met een beveiliging die was ingebouwd om frauderen te voorkomen. Tijdens de uitzending kon alleen gestemd worden via een vaste telefoonlijn of via de mobiele telefoon. Alle kiezers konden maximaal 6 stemmen uitbrengen en de computers controleerden of dit aantal niet werd overschreden. Daardoor ontstond evenwel vertraging in de verwerking van de gegevens met als resultaat dat de telefoonlijnen geblokkeerd raakten. Toen de uitzending werd afgesloten stond Pim Fortuyn aan kop en werd hij onder het toeziend oog van de notaris als winnaar aangewezen. Volgens de officiële telling had Fortuyn op dat moment bijna 115.000 stemmen en Willem van Oranje 111.000 en daarmee was Fortuyn ‘de grootste’, maar telling van de stemmen na de uitzending geeft aan dat Pim Fortuyn 130.000 stemmen heeft en Willem van Oranje 161.000. De KRO heeft besloten de afgesproken procedure te respecteren, en geen wijziging te brengen in de uitslag zoals die tijdens de uitzending is gepubliceerd.

Zie nu.nl.

Miko Flohr,

Barbaritas

Uit de categorie ‘werken aan de wereldvrede’ en met de hartverwarmende quote “He’s fucking faking he’s dead. He faking he’s fucking dead.”

Het zoveelste bedrijfsongeval in Irak: vijf gewonde krijgsgevangenen liggen klaar om opgehaald te worden voor medische behandeling. Een ietwat gestresste amerikaanse soldaat heeft echter tussen z’n oren geprent gekregen dat de enige goede irakees een dode irakees is. Maar dit keer staat er een filmploeg van NBC met z’n neus er bovenop.

Via sargasso.nl. Lees ook dit bericht.

Miko Flohr,

Arme Willem

Het leven is hard, ook na de dood.

DELFT – Van onze verslaggever Direct na de beëindiging van het rechtstreeks uitgezonden tv-programma De Grootste Nederlander Aller Tijden, werd gisteravond in Delft begonnen met het ontmantelen van het praalgraf van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk. Leden van de Prinselijke Garde wrikten het beeld van de ‘voor eeuwig slapende’ Vader des Vaderlands los van zijn marmeren sokkel en takelden het op een dieplader. Tegelijkertijd verplaatste elders in de stad een grote colonne verhuiswagens zich in de richting van het Prinsenhof, sinds 1572 verblijfplaats en ontvangstpaleis van Willem van Oranje. Rond vijf uur hedenochtend was het inpakken en inladen van de complete inboedel voltooid en verliet de stoet auto’s en vrachtwagens de gemeente Delft en zette koers in oostelijke richting. Op de lege sokkel in de Nieuwe Kerk is een perkamenten traktaat gevonden, voorzien van de Prinselijke zegels, met de tekst:

‘Je me répète:
Mon Dieu, ayez pitié de mon âme.
Mon Dieu, ayez pitié de ce pauvre peuple.’

Bron: bieslog.

Miko Flohr,

Gngngn

“In Oost-Europa weten ze hoe ze hun nieuwe rijken moeten aanpakken.” (van sargasso.nl)

Miko Flohr, 15/11/2004