Wonderholland

Het laatste onderdeel van het drukke programma van vandaag was de opening van de tentoonstelling Wonderholland in de Mercati Traianei in het antieke hart van de stad. Het is een tentoonstelling van contemporaine Nederlandse kunst, o.m. Job Koelewijn, Cees Krijnen, Mark Manders, Hella Jongerius. Hier mochten we pas komen nadat de Koningin onder politieescorte was weggegaan, overigens duidelijk herkenbaar aan de familievlag op de auto. De Mercati Traianei is een antiek winkelcentrum aangelegd door Keizer Trajanus, er moest een halve heuvel voor afgegraven en een wijk voor afgebroken worden, maar dan heb je ook zo wat. Het is een ideale plaats voor tentoonstellingen, omdat de archeologische resten niet zo bijster interessant zijn, maar je wel overal onverwachte kanten op kan, het is een soort doolhof… Topstuk van de tentoonstelling was een enorm stuk groen hollands gras dat midden in de exedra van het forum van Trajanus was gelegd, een groene rechthoekige streep met op een paar plaatsen grote ronde uitsparingen waar dan marmeren zuiltrommels uitstaken. Het gras was zo nederlands dat de koeien node gemist werden. Nadat het donker werd werd de onderkant rood aangelicht, waardoor een soort italiaanse vlag ontstond: groen van het gras, wit van de rand van de bak, rood van de onderzijde. Ook leuk was een video van een man die een ronde kuil had gegraven en daar zelf in was gaan staan en af en toe door omhoog te springen net met zijn hoofd een stukje in beeld verscheen. Verder zat er ook een hoop onbegrijpelijke en acommunicatieve rotzooi tussen, maar de bijzondere omgeving maakte het toch een sfeervol en plezierig geheel.

Daarna nog snel wat gegeten met een paar lui in huisrestaurant l’Orso ’80, in de Via del Orso, overigens op nummer 37, doch sinds 1980 vermoeden wij. Je krijgt daar antipasti dalla casa, dat wil zeggen een enorme keus uit allerlei hapjes, vleesjes, kaasjes en groentetjes. Zelden zo veel gegeten als daar. Een tip voor iedereen die naar Rome gaat en beter kennis wil maken met de italiaanse voorgerechtencultuur. En niet eens heel duur.

Miko Flohr, 22/10/2004