De kamer is leeg. De sleutels zijn overgedragen. De donkerblauwe volvo van mijn ouders zakt bijna door de achteras van al mijn materiële welvaart. Ik neem afscheid van mijn kamertje; buiten is het bewolkt en nikserig weer. Ik stap in en we rijden weg. Natuurlijk had ik nog een foto moeten maken, natuurlijk had ik nog een laatste rondje moeten lopen, natuurlijk had ik nog een keer om moeten kijken. Niet gedaan. En ach, zo’n drama is het nou eigenlijk toch ook weer niet: volgend jaar kom ik terug, ijs en weder etc etc.
In de auto voel ik een lege moeheid, we koersen richting Loon op Zand. Het is raar om te beseffen dat ik Nijmegen het komende jaar maar zo weinig zal zien, dat ik al die mensen de afgelopen dagen echt voorlopig weer voor het laatst gezien heb. Als ik over een jaar terug kom zijn er vast dingen veranderd. Wat precies is nog niet bekend. Anyway, het is begonnen. Nu nog in Loon op Zand, morgen rond deze tijd zit ik in de nachttrein ergens in Zuid-Duitsland. Hopelijk vind ik in München een internetcafé om weer effe wat te loggen.
De rest van de avond ga ik slijten met het naar boven sjouwen van dozen, het maken van backups en het spelen van een potje kolonisten. Tot logs
Miko Flohr, 25/09/2004